Syców: Majka Wankiewicz wyróżniona u Jana Miodka

Konkurs zorganizowany był przez Stowarzyszenie Ojczyzny Polszczyzny przy wsparciu m.in. Wydawnictwa Nowa Era, Fundacji Edukacja dla Społeczeństwa, Ossolineum, Kuratorium Oświaty we Wrocławiu oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Patronat nad konkursem sprawował profesor Jan Miodek. Tegoroczny finał Konkursu Ojczyzny Polszczyzny dla szkół podstawowych przebiegał pod znakiem miodu i pszczół. Do tematyki pszczelarstwa nawiązywały tematy prac pisemnych, wystąpień ustnych, a także wykładów. W tym roku w konkursie wzięło udział 5400 uczniów z 509 szkół, a prace koordynowało 41 ośrodków metodycznych. Finaliści przebywali we Wrocławiu od 16 do 18 maja w murach Hotelu Jana Pawła II na Ostrowie Tumskim. Tam odbyły się warsztaty „żywego słowa”, poprowadzone w bardzo dowcipny sposób przez profesora Krzysztofa Grębskiego – aktora i wykładowcę Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Uczestnicy warsztatów uczyli się konstruowania linii dramaturgicznej wypowiedzi za pomocą intonacji i pauz, mowy ciała oraz „malowania głosem”. Warsztaty integracyjne pozwalające nawiązać liczne przyjaźnie i zapanować nad stresem przeprowadziły panie Magdalena Nowak i Magdalena Ślęzak. Reżyserka teatru dzieci Dorota Bałuszyńska-Srebro przygotowywała z kolei do opowiadania konkursowych historii, a reżyser Piotr Para – poprowadził zajęcia z ożywiania słowa. Obok warsztatów odbywały się wykłady i wycieczki edukacyjne. O tajemniczym świecie pszczół opowiadał Józef Ostapowicz, a o etymologii swojego nazwiska i swojej rodzinnej miejscowości Miedary koło Tarnowskich Gór opowiadał profesor Jan Miodek. Młodzi dowiedzieli się również, skąd pochodzi słowo „pszczoła”, które niegdyś wymawiano jako „bczela”, a dziś brzmi inaczej wskutek procesów ubezdźwięcznienia.

Wysoki poziom finału
Profesor podkreślił na koniec, że poziom tegorocznego finału był bardzo wysoki. Prace uczestników sprawdzało jury w składzie: Elżbieta Skotnicka (przewodnicząca), Barbara Porębska i Stefan Inglot. W jury ustnej części konkursu zasiedli natomiast: prof. Jan Miodek jako przewodniczący, dr Gabriela Dragun, Jolanta Góreczna-Nowak, dr Tadeusz Patrzałek, dr Marek Pustowaruk, Jerzy Tarnacki. O nagrodach zadecydowała suma punktów z obu tych części.
Główne nagrody otrzymali: Viana Butko ze Szkoły Podstawowej nr 168 w Zespole Szkół nr 84 w Warszawie, Magdalena Karczewska ze Społecznej Szkoły Podstawowej nr 4 Podlaskiego Towarzystwa Oświatowego w Białymstoku i Joanna Kalita ze Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 Społecznego Towarzystwa Oświatowego im. Noblistów Polskich w Szczecinie. Majka Wankiewicz była jedną z siedmiu wyróżnionych. Konkurs zaszczycił swoją obecnością Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski. Zebrani obejrzeli przedstawienie –„Małego Księcia” przygotowała wraz ze swymi uczniami Dorota Szemro-Aleksandrowicz.

Doskonale u Jana Miodka
Trzynastoletnia Majka Wankiewicz reprezentowała w konkursie powiat oleśnicki, ponieważ jest laureatką etapu powiatowego Konkursu Ojczyzny Polszczyzny zorganizowanego przez Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury w Oleśnicy. W finale nasza uczennica spotkała się z 44 uczestnikami z różnych regionów Polski oraz ze Lwowa. Rozwiązywała test dotyczący poprawności językowej, napisała wypracowanie pt. „Cudowna wyprawa. Pierwsza samodzielna podróż dwóch pszczółek” oraz zaprezentowała opowiadanie na wylosowany temat o pszczołach. W opowiadaniu Majka miała zrelacjonować, co wydarzyłoby się, gdyby usłyszała, że pszczoły mówią ludzkim głosem. Jej zadaniem było wykorzystanie powiedzenia „Pracowita pszczoła i z gorzkiego ziela miód zbiera”.
Warto dodać, że jest to jeden z najbardziej prestiżowych konkursów polonistycznych w naszym kraju. Na 40 możliwych do zdobycia punktów Majka zebrała 35. U profesora Miodka sycowianka zdobyła 9 punktów na 10 za wypowiedź ustną. – Uzyskując po raz wtóry wyróżnienie Majka potwierdziła swoje ogromne polonistyczne zdolności – podkreśla Anna Piśko, która prowadziła Majkę przez minione trzy lata. – Bardzo żałuję, że nasze drogi się już rozchodzą. Majka jest bardzo zdolną uczennicą, wszechstronnie rozwijającą się. Dziękuję jej za te wspólne lata.
Jak Majka ocenia poziom konkursu? – Był bardzo wysoki – mówi. – Bardzo podobały mi się warsztaty aktorskie. Myślę, że w przyszłości chciałabym zostać właśnie aktorką. Choć dopiero rozpocznę naukę w gimnazjum, to już dziś planuję edukację we Wrocławiu w liceum z profilem teatralnym. Jestem pełna podziwu dla wszystkich finalistów. To ludzie, którzy płynnie rozmawiają w różnych językach, bardzo oczytani, a przy tym świetnie się z nimi spędza czas. Z pewnością będę pielęgnować związane tam przyjaźnie.

Wszystko, tylko nie „mózgotrzepy”
Majka posiada wielką swobodę wypowiedzi. Jest również bardzo oczytaną osobą, wszechstronnie uzdolnioną. Kocha muzykę i taniec, kiedyś nawet myślała, by zostać choreografem. Należy do kół tanecznych działających w Centrum Kultury i w szkole – prowadzonych przez Małgorzatę Bednarską i Barbarę Kraskę. – Matematykę kiedyś lubiłam, teraz już troszkę mniej – mówi z rozbrajającą szczerością. – Moja mama śmieje się, że mam słomiany zapał – chwytam się różnych rzeczy, chciałabym spróbować wszystkiego naraz. Na przykład myślę dziś o nauce gry na gitarze, nie wykluczam, że rozpocznę uczyć się tańca towarzyskiego, podobają mi się też zajęcia plastyczne.
Majka posiada na swoim koncie nie tylko osiągnięcia polonistyczne, ale również przyrodnicze czy też matematyczne. Nie podchodzi do konkursów w sposób ambicjonalny. – Wychodzę z założenia, że w życiu trzeba próbować wszystkiego po trochu – przekonuje. – Nie staram się wypadać najlepiej za wszelką cenę, ale mam w sobie coś takiego, że muszę próbować, czuję potrzebę doświadczania wielu rzeczy naraz. To jest miłe, gdy mogę sprawdzić się w różnych dziedzinach. Majka przyznaje, że łatwo przychodzi jej zapamiętywanie. Czytać nauczyła się w wieku czerech lat, w czym pomogła jej mama, która czyta dużo i często podsuwa córce różne tytuły. Majka jest stałą czytelniczką zapisaną do sycowskiej Biblioteki Publicznej właśnie już w wieku czterech lat. – Mama podpowiada, bym nie czytała „mózgotrzepów”, czyli książek, które w zasadzie do niczego się nie przydają, nie niosą żadnej ciekawej treści – śmieje się. – A czytałam typowo młodzieżowe książki, np. „Plotkarę” Cecily von Ziegesar, „Pamiętnik księżniczki” Meg Cabot. Całą serię o Ani z Zielonego Wzgórza przeczytałam w pierwszej klasie.
Dziś dziewczynka zaczytuje się w kryminałach Agaty Christie, a zaczynała od książki Joanny Chmielewskiej. Dziś jest po lekturze „Próby niewinności”, „Pory przypływów”, „Śmierci w chmurach” i „Zło czai się wszędzie”. Gdyby miała się spotkać z jakimś pisarzem, wybrałaby Małgorzatę Musierowicz lub angielską pisarkę Rosie Rushton. – Uwielbiam książki, w których fabuła toczy się wartko i coś się dzieje, nie lubię nudy – przyznaje. – Uwielbiam bohaterów z osobowością. Nie szukam porad w lekturach, mam od tego mamę i przyjaciół. Lubię natomiast pisać książki, choć ich nigdy nie kończę – zdradza ze śmiechem. – Kiedyś nawet zabrałam się za opisywanie swojego życia, ale tyle się dookoła działo, że zabrakło mi czasu, żeby to spisać – dodaje rozbawiona.
Najukochańszymi książkami z kanonu lektur są dla Majki „Dzieci z Bullerbyn”, „Ania z Zielonego Wzgórza”, „W pustyni i w puszczy”, „Szatan z siódmej klasy”. – Niektóre lektury da się lubić – mówi. – Ale są też takie, przez które nie da się przebrnąć, np. „Tomek w krainie kangurów”, „Hobbit”. To po prostu nie moje książki, nie moja bajka, czytam je na siłę.
Majka we wrześniu rozpoczyna naukę w sycowskim gimnazjum. Życzymy jej jeszcze wielu sukcesów – w różnych dziedzinach nauki.