Bon Appetit Napoleon, czyli Dom Wódki zaprasza na gastro rekonstrukcję wizyty Napoleona w Warszawie. Potrawy i napoje sprzed 200 lat

Nie wszyscy wiedzą, że stolica posiada dwa muzea dotyczące wódki i jej historii. To przy Placu Teatralnym jest zresztą placówką z dłuższym stażem, otwarta w 2017 roku. To największa na świecie „wódczana” kolekcja blisko 10.000 eksponatów. Prezentowana jest w formie stałych i okresowych wystaw oraz przy okazji wykładów, warsztatów i zajęć edukacyjnych. Nowa wystawa sprawia, że cofniemy się do początków XIX wieku, gdy Warszawę, w trakcie odwrotu spod Moskwy, odwiedził sam Napoleon Bonaparte. Co wówczas jadł i pił?

To wyjątkowe doświadczenie podzielone składa się z trzech etapów. Tą kulinarno-historyczną podróż w czasie, jak zapewnia Piotr Popiński, warto rozpocząć w Muzeum Wódki, lekcją historii rozkwitu i zmierzchu polskiego przemysłu gorzelniczego przed II Wojną Światową, przez czasy powojenne, PRL oraz współczesność tego ogromnego rynku i gałęzi przemysłu. Kolejny krok to degustacja w cocktail barze The Roots, gdzie oprócz koktajli opartych na historycznych recepturach, których korzenie sięgają początków XIX wieku, można obejrzeć unikatowe przedmioty związane z historią światowej sztuki barmaństwa.

- Zwieńczeniem tej podróży jest wizyta w restauracji Elixir, w której zgodnie z zasadami foodpairingu nowoczesna kuchnia polska przeplata się z wielowiekową tradycją produkcji wódek, miodów pitnych i nalewek. Tu serwujemy fascynujące opowieści, odkrywamy bogactwo smaków, a nawet sekret tego, co jadł i pił Napoleon podczas swojej wizyty na Wierzbowej, na czele z chrzanówką, która zachwyciła samego cesarza i produkowana jest do dziś na bazie dawnych receptur - opowiada nam warszawski restaurator, kolekcjoner i fundator Muzeum Wódki przy ulicy Wierzbowej.

Niezwykła anegdota wiąże się ze wspomnianą przez Piotra Popińskiego chrzanówką. Cesarz Francuzów, po jej spróbowaniu miał zakrzyknąć: Na Boga! Toż to prawdziwy elixir co rozgrzewa ciało i głowę! Tego nam brakowało w trakcie marszu na Moskwę. Ciekawostką może być również fakt, że wizyta legendarnego przywódcy była owiana tajemnicą. Pod osłoną nocy 10 grudnia 1812 roku na Wierzbowej w Hotelu Angielskim zjawił się incognito, w skromnym powozie na saniach. W Warszawie jest sroga zima, tego dnia kronikarze notują temperaturę -16 stopni C. Wielkie mrozy niweczą plany podboju Rosji. Trwa odwrót wielkiej armii spod Moskwy do Francji.

- Był to pobyt związany z odwrotem z przegranej kampanii wojennej w Rosji. Adiutant Napoleona, kapitan szwoleżerów hrabia Wąsowicz zgłosił się z prośbą o nocleg dla księcia Caulaincourta, gdyż nie chciano oficjalnie informować o wizycie cesarza - mówi Rafał Bielski, założyciel Skarpy Warszawskiej, Varsavianista. Początkowo właściciel hotelu nie chciał się zgodzić, goście z Francji byli wymagającymi gośćmi - często na kredyt. Udało się go jednak namówić, a wizyta zyskała historyczny wymiar. Coulaincourt wspomina, że Napoleon był bardzo zadowolony z kolejnej wizyty w Warszawie. Odmawia planowanego noclegu w Ambasadzie Francuskiej i prosi, aby go zabrano do Hotelu Angielskiego, jadąc przez Krakowskie Przedmieście. Wyraża też ochotę na przechadzkę: Chciałbym znów znaleźć się na tej ulicy, bo kiedyś odbierałem tam wspaniałą paradę.

Napoleon, nim zasiadł do przygotowanego w Hotelu obiadu, wezwał także przedstawicieli polskiego rządu i obiecał, że za 6 miesięcy będzie znów nad Wisłą. Na zakończenie wręczył panu Gąsiorowskiemu 10 Napoleonów napiwku. Na pamiątkę pobytu Napoleona w Hotelu Angielskim ufundowano w niepodległej już Rzeczypospolitej tablicę pamiątkową, która przez wiele lat zdobiła fasadę budynku, aż do jego zburzenia w trakcie II Wojny Światowej. Niebawem jej replika powstanie na elewacji restauracji Elixir, na ul Wierzbowej 9/11, przy Pl. Teatralnym w Warszawie. Ale sama tablica to tylko przypomnienie historycznego faktu oraz inspiracja do kulinarnej i historycznej przygody. Kiedy wróci na fasadę? Piotr Popiński przyznaje, że prace już trwają i być może uświetni kolejną rocznicę wizyty wyjątkowego gościa.

Na Wierzbowej historia warszawskiej gastronomii tworzona była od wieków. To tu w XVII wieku powstał pałac biskupa poznańskiego Stefana Wierzbowskiego i stąd wywodzi się nazwa ulicy. Pałac często zmieniał właścicieli, zamieszkiwali tu Radziwiłłowie, Donhofffowie, Sanguszkowie, Potoccy czy minister króla Augusta III Henryk Bruhl. W 1797 roku w pałacu powstał Hotel Pruski, a po zmianie właściciela i przebudowie w roku 1803 został przemianowany na Hotel Angielski, posiadający także renomowaną restaurację. Wizyta Napoleona to perła w koronie całości. Teraz możemy poczuć klimat historii sprzed 200 lat i w tym miejscu przenieść się w czasie - przede wszystkim kulinarnie.